آبشار تهران

تقريبا نيكان جاهاي ديدني و تفريحي تهرون را يه دوري زده  ولي روهان اين سومين جايي بود كه مي بردمش و به طبع هيجاناتش رو بيشتر از نيكان بروز ميده خدا نكنه اگه يه وقت بشنوه كه ميخوايم بريم بيرون اينقدراين كلمه دد ددر رو مثل پتك تكرار ميكنه كه كسي جلودارش نيست. شب پنجشنبه 8 تير حدود ساعت 5 بعدازظهر از ترس اينكه آلاچيقها پر نشه  اونجا بوديم تا خانواده عمه و پسرعمه ام و مامان و خواهرهام وقتي اونجا ميان جاي براي اونها هم باشه راستش جاي نسبتا جديديه درختاش هنوز نهالند ولي توين فصل از سال چون تو ارتفاعات بود خيلي هواي خنك و خوبي داشت اونجا روهان اينقدر آتيش سوزند كه همگي دست به دست هم داديم تا از اين فينگلي مواظبت كنيم تا خداي نكرده از ارتفاعات سقوط نكنه ولي نيكانم بچه بي صدايي شده تنها با PSP  بازي ميكرد و فقط يه دور با بابا بهرام به آبشار رفت و برگشت. خيلي خوب بود تقريبا تا نيمه شب حدود ساعت 2 اونجا بوديم نيكان طبق معمول نتونست در برابر خواب دوام بياره ساعت 12 شب خوابيد ولي اين  روهان اين فسقلي بچه ما را تا خونه همراهي كرد حتي يه لحظه هم چشم رو چشم  نذاشت.